21 augustus 2009

Múm - Sing Along To Songs You Don’t Know

Het IJslandse Múm debuteerde negen jaar geleden met het prachtige Yesterday Was Dramatic - Today Is OK; een behoorlijk experimentele plaat waarop atmosferische klanken uit het hoge noorden op intrigerende wijze werden gecombineerd met experimentele elektronica en de engelachtige vocalen van de zusjes Gyoa en Kristin Anna Valtysdottir. Sindsdien is de muziek van de IJslanders, mede door het vertrek van de zusjes Valtysdottir, flink veranderd. Waar Múm in haar beginjaren vaak sprookjesachtige en behoorlijk ongrijpbare muziek maakte, maakt de band tegenwoordig popliedjes met een kop en een staart. Of, zoals de titel van de nieuwe plaat van de band suggereert, popliedjes die je mee kunt zingen zonder dat je ze kent. Op Sing Along To Songs You Don’t Know gaat Múm verder waar het twee jaar geleden met Go Go Smear the Poison Ivy ophield. Ook op Sing Along To Songs You Don’t Know is de instrumentatie een stuk veelzijdiger dan de band in haar beginjaren liet horen en ook in vocaal opzicht is er meer diversiteit. Dat is aan de ene kant jammer, want de eenzijdige klanken en vocalen gaven de intrigerende muziek van Múm in het verleden een bezwerende werking, maar aan de andere kant valt er ook binnen het nieuwe Múm geluid veel te genieten. Sing Along To Songs You Don’t Know valt op door de fraaie combinatie van akoestische instrumenten (waaronder strijkers, blazers en een ukelele), elektronica en een zingende parkiet, waarmee de band is opgeschoven in de richting van bands als Belle And Sebastian en Camera Obscura. Sing Along To Songs You Don’t Know is nog wat ingetogener en organischer dan zijn voorganger en kent bovendien een belangrijkere rol voor de piano. Het levert een mooie en stemmige plaat is die veel toegankelijker is dan de Múm fans van het eerste uur gewend zijn, maar gelukkig nog altijd vol verrassingen zit. Voor je spaargeld moet je er niet meer zijn, maar voor liefhebbers van bijzondere popmuziek is IJsland gelukkig nog altijd een bestemming vol verrassingen. Erwin Zijleman