05 januari 2011

Kiss The Anus Of A Black Cat - Hewers Of Wood And Drawers Of Water

De Belg Stef Heeren oogst hier en daar lof met de naam van zijn band, maar persoonlijk maakte de naam van deze band me juist niet direct nieuwsgierig naar de bijbehorende muziek. Dat is jammer, want Hewers Of Wood And Drawers Of Water (ook al geen doorsnee titel) van Kiss The Anus Of A Black Cat (jaja) is een hele mooie en bijzondere plaat. Dat is opvallend, want de vorige platen van de band van de man die ook wel bekend is onder zijn pseudoniem Stef Irritant, stonden vol met aardedonkere drones waar ik met geen mogelijkheid chocola van kon maken. Vergeleken met deze platen is Hewers Of Wood And Drawers Of Water een redelijk toegankelijke plaat, al is het zeker geen lichte kost. Kiss The Anus Of A Black Cat maakt op haar nieuwe plaat donkere en opgejaagde folk, die af en toe flink kan ontsporen maar je ook lieflijk kan strelen. In de meest intieme momenten begeeft de band zich op het terrein dat zo succesvol is ontgonnen door met name Will Oldham, maar wanneer de duivel de band op de hielen lijkt te zitten, klinkt Kiss The Anus Of A Black Cat vooral als 16 Horsepower en misschien nog wel meer als Woven Hand; de nieuwe band van 16 HP zanger David Eugene Edwards. Het is overigens wel een wat heftigere versie van 16 Horsepower of Woven Hand, want waar David Eugene Edwards zijn demonen altijd wel enigszins onder controle heeft, ontspoort de muziek van Kiss The Anus Of A Black Cat met enige regelmaat. Hiertegenover staan prachtige ingetogen popliedjes, waarin hier en daar fraaie achtergrondvocalen van An PierlĂ© zijn te horen. Het contrast tussen de ingetogen en dynamische kant van Kiss The Anus Of A Black Cat maakt van Hewers Of Wood And Drawers Of Water een bijzondere plaat. Het is plaat die je een paar keer moet horen voor je de muziek van de Belgen op de juiste waarde weet te schatten, maar vervolgens ben je om (of weet je dat dit echt niets voor je is). Net als 16 Horsepower en Woven Hand is Kiss The Anus Of A Black Cat niet vies van opgejaagde banjo’s, maar de Belgen contrasteren dit fraai met stemmige en soms bijna zweverige klanken, waarmee Kiss The Anus Of A Black Cat opeens in de buurt komt van een band als Espers, al heeft het net zo makkelijk iets van Current 93. Naast de fraaie instrumentatie en de veelkleurige songs valt de zang van Stef Heeren in positieve zin op. Op zijn best klinkt Heeren als Gavin Friday in zijn betere dagen; een stem waarvan je moet houden, dat is zeker. Mij weet Heeren echter absoluut te raken met zijn bijna bezwerende zang en zijn soms bijna apocalyptische songs. Met de naam van de band heb ik nog steeds niets, maar Hewers Of Wood And Drawers Of Water is zonder enige twijfel een hele mooie en bijzondere plaat, die zeer gewaardeerd zal worden door de liefhebbers van alle hierboven genoemde bands en artiesten. Erwin Zijleman