23 maart 2013

Douglas Firs - Shimmer & Glow

Voor de tweede keer dit jaar ben ik voor een nog relatief onbekende muzikant of band in het rootssegment in België terecht gekomen. Na TMGS een aantal weken geleden wist onlangs Douglas Firs me te verrassen. Een ijzersterke minuut in De Wereld Draait Door een aantal weken geleden was de trigger, maar na beluistering van het hele album van de band rond Gertjan Van Hellemont was ik echt helemaal om. Gertjan Van Hellemont was de afgelopen jaren al te zien en horen als de gitarist van The Bony King Of Nowhere, maar met Douglas Firs treedt hij definitief uit de schaduw van één van de beste singer-songwriters die België rijk is. Shimmer & Glow past voor een belangrijk deel in het hokje Americana, maar bestrijkt binnen dit hokje een breed palet. Alt-country domineert op het debuut van Douglas Firs, maar ook met blues, folk en rock kan de band rond Gertjan Van Hellemont uitstekend uit de voeten. Shimmer & Glow is een wat weemoedig klinkende plaat. Van Hellemont maakt van zijn hart geen moordkuil en vertolkt zijn teksten steevast op melancholische en soms bijna getergde wijze. Bij beluistering van Shimmer & Glow moest ik meerdere malen denken aan Heartbreaker van Ryan Adams; een groter compliment kan ik Douglas Firs nauwelijks maken. Net als Ryan Adams laat Douglas Firs zich nadrukkelijk inspireren door Neil Young, Gram Parsons en Townes van Zandt, maar de band heeft gelukkig ook een eigen geluid dat past binnen de heerlijk eigenwijze tradities van de Belgische popmuziek en verkent bovendien net wat vaker het grensvlak tussen alt-country en blues. Douglas Firs raakt hierbij niet alleen aan alle hierboven genoemde namen, maar ook aan de muziek van landgenoten Isbells, Fleet Foxes en Lowqell George om maar eens een paar aanvullende namen te noemen. Shimmer & Glow is een lekker gevarieerde plaat, maar de uitwerking van de songs is zonder uitzondering prachtig. Dit wordt doorgetrokken tot aan het fraaie artwork, dat werd verzorgd door niemand minder dan Neal Casal (die we weer kennen van ... precies, Ryan Adams). In alle songs op Shimmer & Glow domineren de weemoedige zang van Gertjan Van Hellemont en zijn gloedvolle gitaarspel, maar ook de rest van de instrumentatie is steeds smaakvol en effectief. Steeds weer weet de band te verrassen met songs die net wat beter zijn dan die van de concurrentie en steeds weer blijkt dat deze songs ook nog eens beschikken over de nodige groeipotentie. Gertjan Van Hellemont wist met één minuut DWDD al flink wat indruk te maken, maar na beluistering van alle 11 de tracks op de plaat is deze indruk onuitwisbaar. Het aantal geweldige platen van eigen bodem is dit jaar wederom opvallend hoog, maar in België kunnen ze er ook wat van. Verplichte kost voor iedere liefhebber van Americana. Erwin Zijleman