18 oktober 2013

Elsa Kopf - Marvelously Dangerous

Ik hou er meestal niet zo van als Franse zangeressen in het Engels gaan zingen, maar Sugar Roses, de openingstrack van Marvelously Dangerous van de Française Elsa Kopf is prachtig.  Na dit heerlijke psychedelische popliedje speelt Elsa Kopf voor mij al een gewonnen wedstrijd, maar Marvelously Dangerous wordt vervolgens alleen maar beter en indrukwekkender. Liefhebbers van Franse zuchtmeisjes zullen smullen van het fluisterzachte Des Infants Insolents dat volgt en goed laat horen hoe mooi de stem van Elsa Kopf is. Na de Engelstalige openingstrack weten we al dat Elsa Kopf geen dertien in een dozijn zuchtmeisje is en dat onderstreept ze in de tracks die volgen. De voornamelijk Engelstalige tracks laten meerdere stijlen horen, die als gemene deler hebben dat je het van de muziek van Elsa Kopf heerlijk warm krijgt. Zowel in muzikaal als in vocaal opzicht is Marvelously Dangerous een lekker afwisselende plaat. Elsa Kopf heeft een voorkeur voor zwoele klanken, maar kan deze zowel kwijt in lichtvoetige pop of Franse pop als in muziek die raakt aan de Portugese fado, psychedelische muziek die heel af en toe tegen die van Mazzy Star aanschurkt of licht complexe jazzy klanken, om de uitersten op de plaat eens te noemen. Wanneer we Elsa Kopf vergelijken met de gemiddelde Franse zangeres die je tegen komt in de goed gesorteerde Franse supermarché, moet je concluderen dat Marvelously Dangerous niet alleen veelzijdiger is maar ook sprankelender en avontuurlijker. Marvelously Dangerous is een heerlijk eigenwijze popplaat met een Frans tintje. Dit Franse tintje geeft de plaat iets zwoels en onweerstaanbaars, maar het is maar een van de vele verleidingen van Marvelously Dangerous. Eigenlijk klinkt iedere track op de plaat anders en dat geldt zowel voor de instrumentatie, die varieert van sober en akoestisch tot rijk georkestreerd en elektronisch, als voor de vocalen, die altijd zwoel zijn, maar veelkleuriger dan die van de gemiddelde zangeres. Elsa Kopf kan uitstekend uit de voeten in lichtvoetige popliedjes die de zon laten schijnen als in zwoele nachtclub jazz die het zonlicht nauwelijks kan verdragen. Het is knap hoe Elsa Kopf steeds net iets anders weet te klinken, het is misschien nog wel knapper hoe ze hier steeds de perfecte instrumentatie en steeds weer andere invloeden bij weet te vinden. Marvelously Dangerous laat zich uiteindelijk nauwelijks in een hokje duwen en wordt eigenlijk alleen maar leuker en interessanter. Op het Internet is nog niet zo gek veel te vinden over deze plaat, maar na een uiterst positieve recensie in de Britse kwaliteitskrant The Guardian moet de rest volgen. Marvelously Dangerous is immers te lekker om te laten liggen. Veel te lekker. Net als de meeste andere releases op het mooie Franse Peppermoon label overigens. Erwin Zijleman