Aan het gitzwarte maar bij vlagen ook wonderschone muziekjaar 2016 is vannacht opnieuw een zwarte bladzijde toegevoegd, nu bekend is geworden dat Leonard Cohen op 82-jarige leeftijd is overleden.
Helemaal als een verrassing komt dit natuurlijk niet, want het onlangs verschenen You Want It Darker voelde aan als een afscheid en een zwanenzang. De Canadees liet verder in een aantal interviews weten dat zijn leven aanvoelde als voltooid en dat hij klaar was om te sterven. Desondanks komt zijn overlijden, zo kort na de release van zijn laatste plaat, als een schok, die herinnert aan de schok die we helemaal aan het begin van het jaar te verwerken kregen met de dood van David Bowie.
Leonard Cohen was als muzikant een laatbloeier. Zijn hart lag in eerste instantie bij het schrijven van gedichten, maar toen hij halverwege de jaren 60 songs ging schrijven voor andere, wist Judy Collins (die zijn song Suzanne met veel succes had vertolkt) hem over te halen om zijn muzikale carrière een kans te geven. Die kreeg een vliegende start met het in 1967 verschenen Songs Of Leonard Cohen, waarmee de Canadees op 33-jarige leeftijd debuteerde.
Persoonlijk had ik lange tijd niet zo heel veel met de muziek van Leonard Cohen. De verzamelaar met zijn bekendste songs voelde voor mij aan als muziek van een vorige generatie (wat feitelijk ook zo was). Mijn liefde voor de muziek van Leonard Cohen wakkerde pas aan toen in 1988 I’m Your Man verscheen. Op deze plaat vernieuwde Leonard Cohen zijn geluid door het toevoegen van elektronica en kreeg zijn stem langzaam maar zeker de donkere klankkleur die zijn recente platen zo typeren.
Het was niet de beste tijd om de muzikant Leonard Cohen te omarmen, want na het al even imponerende The Future ui 1992, was het negen jaar stil rond de Canadese muzikant, die zich had teruggetrokken in een Boeddhistisch klooster in Los Angeles. Gedurende zijn afwezigheid ging Jeff Buckley als een van de eerste muzikanten aan de haal met Cohen’s Hallelujah, dat inmiddels zelfs op het repertoire van de Toppers staat.
Leonard Cohen keerde terug in 2001 met het samen met Sharon Robinson gemaakte Ten New Songs. Het leek het begin van een rustige oude dag, maar dit was Leonard Cohen niet gegund. Tijdens zijn verblijf in het klooster bleek Cohen’s manager van het eerste uur een flink deel van zijn vermogen achterover te hebben gedrukt, zodat de pensioenpot van de Canadese muzikant vrijwel leeg was.
Het is voor de liefhebbers van zijn muziek en muziekliefhebbers in het algemeen achteraf bezien een zegen gebleken, want het afgelopen decennium was Leonard Cohen meerdere keren op het podium te zien, waardoor ook zijn oude werk weer in de schijnwerpers kwam te staan.
De aanleiding voor de concerten was misschien niet de meest inspirerende, maar de ruim drie uur durende concerten van de Canadees kunnen de boeken in als zeer memorabel. Bovendien maakte Cohen de afgelopen tien jaar een aantal geweldige platen, waarvan het onlangs verschenen You Want It Darker de indrukwekkendste en wat mij betreft ook de mooiste is.
Naar nu blijkt is You Want It Darker opgenomen met Leonard Cohen’s laatste krachten, wat de plaat nog meer lading en intensiteit geeft. Het is jammer dat You Want It Darker de zwanenzang van Leonard Cohen is geworden, maar het is er een om trots op te zijn. En het is er een om nog lang te koesteren. Erwin Zijleman
Mijn recensie van You Want It Darker is hier te lezen: http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/10/leonard-cohen-you-want-it-darker.html