23 januari 2017

The Infamous Stringdusters - Laws Of Gravity

The Infamous Stringdusters is een bluegrass band uit Nashville, Tennessee, die tot vorig jaar vooral haar naam eer aan deed. 

Voor het bijna een jaar geleden verschenen Ladies & Gentlemen kozen de snarenwonders uit Nashville echter een andere benadering en werd een heel legioen aan geweldige zangeressen uitgenodigd. 

Met een persbericht met namen als Joan Osborne, Sarah Jarosz, Joss Stone, Nicki Bluhm, Mary Chapin Carpenter, Sara Watkins, Aoife O’Donovan en Abigail Washburn was mijn interesse direct gewekt en Ladies & Gentlemen hield deze interesse ook moeiteloos vast. 

Kortom, experiment geslaagd, maar hoe nu verder? Op de nieuwe plaat van The Infamous Stringdusters, Laws Of Gravity, doet de band het weer zonder de gouden keeltjes van naam en faam (al waren de mij minder bekende zangeressen misschien nog wel overtuigender) en bespelen de heren van de band niet alleen een flink arsenaal aan snareninstrumenten, maar nemen ze ook de vocalen voor hun rekening. 

Laws Of Gravity is daarom niet zo opvallend als zijn voorganger en klinkt ook een stuk eenvormiger en traditioneler. Dat klinkt misschien niet erg positief, maar Laws Of Gravity is een prima plaat. 

De bluegrass van de band uit Nashville klinkt misschien traditioneel, maar het snarenwerk op onder andere gitaar, banjo, bas en vioolspel is weergaloos, soms onnavolgbaar en razendsnel. Zeker wanneer het tempo hoog ligt, klinkt de band moderner dan je op basis van het bovenstaande doet vermoeden en wordt een bandje als Mumford & Sons op alle fronten verpulverd. 

Laws Of Gravity vereist, meer dan zijn voorganger, enige liefde voor bluegrass, maar als je iets kunt met dat genre valt er op de nieuwe plaat van The Infamous Stringdusters heel veel te genieten. 

In muzikaal opzicht zit het allemaal geweldig in elkaar en wordt bovendien gekozen voor voldoende variatie om het voldoende onvoorspelbaar te houden (wat in de bluegrass nog wel eens een probleem is). In vocaal opzicht moet de band het natuurlijk afleggen tegen de geweldige zangeressen van de vorige plaat, maar blijft Laws Of Gravity wel overeind. 

Ten tijde van de O Brother, Where Art Thou? soundtrack werden we overvoerd met bluegrass platen en sloeg de verzadiging op een gegeven moment toe. Nu bluegrass platen in Europa weer wat minder gangbaar zijn is een krent uit de bluegrass pap zo af en toe wel interessant en Laws Of Gravity van The Infamous Stringdusters is er zeker een. Misschien niet zo opzienbarend als de voorganger, maar wel gewoon goed. Heel goed zelfs. Erwin Zijleman