13 mei 2017

Paul Weller - A Kind Revolution

Het is een indrukwekkend en fascinerend oeuvre dat Paul Weller op zijn naam heeft staan. 

De Brit maakte zeven baanbrekende platen met The Jam (waaronder toch zeker vier klassiekers), minsten drie hele goede platen met The Style Council en een dozijn soloplaten. 

Tussen zijn twaalf soloplaten zitten maar heel weinig zwakke platen en inmiddels ook een aantal klassiekers, waardoor Paul Weller absoluut gerekend moet worden tot de grootheden uit de geschiedenis van de Britse popmuziek. 

De afgelopen jaren is de Brit misschien iets minder productief dan in zijn jongere jaren (Paul Weller viert later deze maand zijn 59e verjaardag), maar het zijn nog altijd platen van hoog niveau. 

Zo imponeerde Paul Weller in 2012 met het behoorlijk stevige en venijnige Sonik Kicks, terwijl hij op het twee jaar geleden verschenen Saturn’s Pattern weer wat meer opschoof richting zijn vroegere solowerk. 

A Kind Revolution is, als ik goed geteld heb, de dertiende soloplaat van Paul Weller en het is weer een hele goede. A Kind Revolution ligt in het verlengde van zijn voorganger en is ver verwijderd van het rauwe Sonik Kicks. Toch is het ook weer een andere plaat dan het goed ontvangen Saturn’s Pattern, dat een wat psychedelisch aandoend geluid liet horen. 

Op A Kind Revolution laat Paul Weller horen dat hij in meerdere genres uit de voeten kan. De plaat opent met twee tracks die met enige fantasie in het hokje rock passen, maar wanneer in de derde track gas wordt teruggenomen, winnen soul en rhythm & blues verder aan terrein en lijk je af en toe ten luisteren naar een vergeten soulklassieker uit de jaren 70.

A Kind Revolution is een warme en organisch klinkende plaat, die met zevenmijlslaarzen door de geschiedenis van de Britse en zeker ook de Amerikaanse popmuziek en door het rijke oeuvre van Paul Weller zelf heen stapt. 

Paul Weller toont zich op zijn nieuwe plaat bijzonder veelzijdig, want naast rock, soul en rhythm & blues, biedt de nieuwe plaat van de Brit ook ruimte aan invloeden uit de jazz, gospel, funk, psychedelica en zelfs Latin. Hiermee zijn we er nog niet, want wanneer tijdgenoot Boy George opduikt voor gastvocalen, zoekt Paul Weller zelfs nadrukkelijk de dansvloer op. 

Paul Weller dook ooit op als ‘angry young man’, maar straalt op zijn 59e rust uit. A Kind Revolution is een heerlijk ontspannen plaat en het is een plaat die volstrekt tijdloos klinkt. De wat meer soulvolle ballads of de funky tracks hadden net zo makkelijk uit de jaren 70 kunnen komen, maar wanneer Paul Weller op gloedvolle wijze New York eert of samen met Boy George uitpakt met stuwende elektronische dansmuziek, ben je toch opeens weer in het heden beland. 

Paul Weller is de afgelopen jaren alleen maar beter gaan zingen en maakt op A Kind Revolution indruk met zijn soulvolle zang. Ook in muzikaal opzicht is het genieten, want het broeierige en bij vlagen moddervette geluid knalt uit de speakers. De luxe editie van A Kind Revolution laat alle tracks ook nog eens zonder zang horen en ook dat klinkt verrassend goed. 

Het moet genoeg zeggen over het vocale en muzikale vuurwerk op de nieuwe plaat van Paul Weller, die nog maar eens een prachtplaat toevoegt aan zijn al zo rijke en imponerende oeuvre. Erwin Zijleman